قانون کار در مورد دیسک کمر براساس قانون از کار افتادگی

یکی از مزایایی که قانون کار دارد، بیمه از کار افتادگی است. یعنی هرگاه کارگر به دلایل جسمی دیگر نتواند به کار کردن ادامه دهد، می تواند حق از کار افتادگی خود را دریافت کند. یکی از دلایلی که معمولا توان کار کردن را از افراد می گیرد، دیسک کمر است. برای این که بیشتر با قانون کار در مورد دیسک کمر و به طور کامل با قوانین از کار افتادگی آشنا شوید، ادامه مقاله را مطالعه کنید. در این مقاله در مورد قوانین از کار افتادگی به طور کامل توضیح داده شده است.

بیمه از کار افتادگی چیست؟

یکی از انواع بیمه هایی که سازمان تامین اجتماعی طبق قانون کار برای کارگران تدارک دیده است، بیمه از کار افتادگی است. از کار افتادگی طبق تعریف سازمان تامین اجتماعی به سه حالت تقسیم می شود. اما به طور کلی برای تمامی حالت های آن می توان این گونه تعریف کرد: «زمانی فرد از کار افتاده محسوب می شود که به دلایل مختلف مانند حادثه یا بیماری یا نقص عضو دیگر توان کار کردن را نداشته باشد. برای مثال دیسک کمر می تواند یکی از دلایلی باشد که فرد به خاطر آن دیگر نمی تواند به کار ادامه دهد.» در رابطه با قانون کار در مورد دیسک کمر باید گفت افراد هنگامی که دیگر نتوانند به دلایل مختلف مانند دیسک کمر به کار ادامه دهند، می توانند مستمری دریافت کنند. البته این که فرد چگونه و چه مقدار مستمری دریافت خواهد کرد، بستگی به میزان از کار افتادگی او دارد.

انواع از کار افتادگی

همان طور که توضیح داده شد، طبق تعریف سازمان تامین اجتماعی از کار افتادگی می تواند سه حالت با نام های از کار افتادگی کلی، از کار افتادگی جزئی و از کار افتادگی به دلیل نقص عضو داشته باشد. بیماری هایی که باعث از کار افتادگی می شوند، به دو دسته بیماری های عادی و بیماری های حرفه ای تقسیم می شوند. بیماری های عادی معمولا شامل مواردی همچون شکستگی، قطع عضو و مواردی مشابه می شوند و بیماری های حرفه ای نیز شامل مواردی همچون سرطان، بیماری های اعصاب و روان، ام اس و دیگر موارد مشابه می شود. در حال حاضر شرایط از کار افتادگی در حالت های مختلف به شرح زیر است:

• از کار افتادگی کلی

در رابطه با قانون کار در مورد دیسک کمر باید گفت که دیسک کمر را نمی توان از کار افتادگی کامل دانست. زیرا طبق تعریف سازمان تامین اجتماعی و ماده 70 قانون، از کار افتادگی کلی به حالتی که در آن فرد بیمه شده 66 درصد یا بیشتر از توانایی کار کردن خویش را از دست داده باشد گفته می شود. زمانی که فرد به این درجه می رسد، معمولا کار کردن او دیگر فایده ای ندارد. به هین دلیل فرد سریعا بازنشسته می شود. درمورد این که قانون کار در مورد دیسک کمر چیست باید گفت که از کار افتادگی کلی بالاترین درجه از کار افتادگی است. به همین دلیل درصد بسیار کمی از افراد در این حالت قرار می گیرند. طبق قانون وزارت کار بین از کار افتادگی کلی و بازنشستگی تفاوتی وجود ندارد. به همین دلیل است که افراد می توانند برای دریافت مستری، دریافت مستمری به صورت حقوق بازنشستگی را انتخاب کنند. بر اساس ماده 72 قانون، میزان مستمری افرادی که دچار از کار افتادگی کلی شده اند، متشکل از یک سی و پنجم دستمزد یا حقوق میانگین شخص بیمه شده است. این میزان ضرب در سنوات پرداخت حق بیمه می شود. البته با این شرط که میزان آن از 50 درصد حقوق ماهانه فرد پایین تر و همچنین از صد درصد آن نیز بالاتر نباشد. همچنین طبق قانون کار در مورد دیسک کمر که در ماده 72 شرح داده شده است، در صورتی که فرد دارای همسر، فرزند یا اشخاص تحت تکفل باشد، می تواند مستمری دریافتی خود را افزایش دهد.

• از کار افتادگی جزئی

از کار افتادگی جزئی همان طور که از اسمش پیداست، در درجه ای پایین تر از کار افتادگی کلی قرار می گیرد. از کار افتادگی جزئی طبق ماده 70 قانون اجتماعی این گونه توصیف شده است: « هنگامی که توان کار فرد بین 33 تا 66 درصد کاهش پیدا کند، فرد از کار افتاده جزئی محسوب می شود و می تواند مستمری دریافت کند.» میزان پرداختی این دست از افراد با ضرب درصد از کار افتادگی در مبلغ مستمری از کار افتادگی کلی استحقاقی به دست می آید.

• نقص عضو

در رابطه با قانون کار در مورد دیسک کمر باید گفت که نقص عضو به عنوان پایین ترین درجه از کار افتادگی محسوب می شود. کسانی که به دلیل حادثه ناشی از کار بین 10 تا 33 درصد توان کار کردن خود را از دست داده اند، می توانند از نوعی مستمری که برای نقص عضو پرداخت می شود، بهره ببرند. دیسک کمر نیز در همین دسته قرار می گیرد. مقدار غرامت نقص عضو معمولا 36 برابر مستمری استحقاقی است که باید در درصد از کار افتادگی ضرب شود تا میزان دقیق آن به دست بیاید. در صورتی که اگر به دلیل حادثه ای در محل کار به دیسک کمر مبتلا شده اید، می توانید با توجه به قانون کار در مورد دیسک کمر اقدام به دریافت خسارت کنید. برای دریافت خسارت راه های مختلفی وجود دارد. اولین راهکاری که اکثر افراد از طریق آن به نتیجه می رسند، این است که از پزشک معالج استعلاجی بگیرند تا بابت ایامی که فرد برای درمان گذرانده است و به خاطر آن نتوانسته در کار حاضر شود، کمک هزینه ایام بیماری از تامین اجتماعی گرفت. بعد از آن توان درخواست از کار افتادگی داد. در صورتی که میزان از کار افتادگی بیش از 10 درصد باشد، طبق قانون کار در مورد دیسک کمر مبلغی به فرد به عنوان نقص عضو پرداخت می شود.

شرایط از کار افتادگی

برای این که فرد از کار افتاده محسوب شود و بتواند مستمری دریافت کند، به سه شرط نیاز است. در صورتی که فرد یکی از این شرایط را نداشته باشد، دریافت مستمری غیر ممکن است. این سه شرط عبارتند از:

• شرط یک: مشکلی که برای فرد پیش آمده است باید از نظر پزشک معالج غیر قابل مداوا باشد. به همین دلیل اگر پزشک تشخیص دهد که مشکل فرد با استراحت و معالجه به صورت کامل حل می شود، فرد نمی تواند مستمری دریافت کند.
• شرط دو: طبق قانون کار در مورد دیسک کمر و موارد از کار افتادگی، میزان از کار افتادگی فرد حداقل باید بین 33 تا 66 درصد باشد؛ زیرا از کاهش قدرت کمتر از 33 درصد از کار افتادگی محسوب نمی شود و فرد نمی تواند به خاطر آن غرامت دریافت کند. البته باید توجه داشت این موضوع باید در کمیسیون پزشکی نیز رسیدگی شود؛ زیرا ممکن است با تصمیم پزشکان برای از کار افتادگی های زیر 33 درصد مانند دیسک کمر نیز امکان پرداخت غرامت وجود داشته باشد.
• شرط سه: شرط سه که مهم ترین شرط در قانون کار در مورد دیسک کمر و شرایط از کار افتادگی محسوب می شود، این است که علت از کار افتادگی فرد حتما به دلیل حوادث ناشی از کار بوده باشد. زیرا در صورتی که فرد به دلایل دیگری در محلی به غیر از محل کارش آسیب دیده باشد، مشمول مقررات از کار افتادگی قرار نمی گیرد.

میزان مستمری از کار افتادگی کلی

برای پرداخت مستمری کسانی که دچار از کار افتادگی کلی شده اند، راه های مختلفی وجود دارد. اما رایج ترین نوع مستمری طبق قانون تامین اجتماعی ماده 72 در نظر گرفتن یک سی ام حقوق یا دستمزد متوسط فرد بیمه شده و سپس ضرب کردن مبلغ آن در سنوات پرداخت حق بیمه فرد است. راه بعدی معمولا در صورتی استفاده می شود که سنوات حق بیمه فرد پایین باشد. در محاسبه راه دوم بر اساس قانون کار در مورد دیسک کمر و از کار افتادگی های کلی، مستمری پایین تر از 50 درصد دستمزد یا حقوق متوسط فرد در نظر گرفته می شود. در راه دوم همچنین سازمان تامین اجتماعی برای افرادی که اشخاصی را تحت تکفل خود گرفته اند با کسانی که فردی را تحت تکفل نگرفته اند، تفاوت هایی قائل شده است. به صورتی که اگر فرد از کار افتاده دارای همسر، اولاد، یا پدر و مادری باشد که تحت تکفل وی هستند، 10 درصد از میزان حقوق نیز به عنوان کمک مشروط به جمع مستمری فرد اضافه خواهد شد. البته باید دقت داشت این در صورتی است که جمع میزان مستمری استحقاقی فرد بیمه شده کمتر از 60 درصد باشد. به همین دلیل افرادی که بیش از 60 درصد مستمری دریافت می کنند، حتی در صورت داشتن اولاد و همسر نیز از پرداخت 10 درصد مستمری بیشتر محروم هستند.

نتیجه گیری

کارگران در طول روند کاری خود ممکن است به بیماری ها یا مشکلاتی مبتلا شوند که توان کار کردن را از آن ها می گیرد. به همین دلیل برای حمایت از کارگران قوانینی تحت عنوان بیمه از افتادگی وضع شده است. در صورتی که افراد به دلایل مختلف مانند دیسک کمر ناشی از کار دیگر نتوانند، به کار خود ادامه دهند، می توانند حق بیمه از کار افتادگی خود را دریافت کنند. برای آشنایی بیشتر با قانون کار در مورد دیسک کمر و به طور کلی از کار افتادگی در این مقاله به نکات مهم این موضوع اشاره و درمورد آن ها توضیح داده شد.